مطالب اینترنتی

مقاله ظهور امام زمان چه علایمی دارد آیا زله از نشانه های ظهور است در مقاله ی زیر به علایم و نشانه های ظهور امام زمان عج پرداخته شده است در برخی روایات پیرامون امام زمان, زله به عنوان یکی از بلایای طبیعی, به عنوان نشانه ای از نشانه های ظهور اعلام شده است

از جمله حوادث آستانه ظهور امام عصر(ع)، رخداد زله هایی بزرگ است که در رأس آنها می توان به زله های بزرگ شام و دمشق اشاره کرد. روایات فراوان و روشنی درباره این زله وجود دارد به گونه ای که برخی از مکان ها و خسارت های آن و حتّی وقت آن را پیش از ورود سپاهیان غربی مشخص می سازد. گرچه از بعضی روایات استفاده می شود که سپاه غرب به هنگام وقوع زله در دمشق به سر می برد.

چنان که آمار جهانی نشان می دهد، در بین سال های 1000 تا 00 میلادی؛ یعنی طیّ 800 سال تنها 21 زله با قدرت بزرگ روی داده است. در حالی که بین سال های 00 تا 1900، یعنی طی 100 سال، زله بزرگ و 50 سال بعد بین 1900 تا 1950، 30 زله بزرگ روی داده است. یعنی تقریباً در طول 50 سال تعداد زله ها برابر با شمار آنها در طول 850 سال قبل بوده است.1 بین سال های 1950 تا 1991، 93 زله بزرگ در جهان به وقوع پیوست؛ تقریباً سه برابر و نیم قرن گذشته. این زله ها موجب مرگ 3/1 میلیون نفر انسان در سراسر کره خاکی شد. افزایش شدید تعداد زمین لرزه ها بسیاری از دانشمندان را متوجّه این موضوع ساخت که زمین به دوره ای تازه از حیات خود وارد می شود.

راجر بیلهام در نشست اتحادیه علم زمین شناسی و ژئوفیزیک درباره سیر این وقایع اعلام کرد: واقعیت آشکار این است که در دهه های آتی شاهد فجایعی خواهیم بود که تاکنون مانند آنها را ندیده ایم. تلفات بیش از یک میلیون، پیش آمد غیرممکنی نخواهد بود. 50 درصد جمعیت یک شهر با زمین لرزه ای ساده از دست می روند». بیلهام گفت: با وجود اینکه در دهه های اخیر زمین لرزه ها در مرکز شهرهای بزرگ جهان روی نداده اند، امّا نمی توان از ادامه این روند مطمئن بود.»2

آمار تکان دهنده و متحیر کننده بزرگ ترین زله های تاریخ جهان به خوبی گویای این واقعیت است:

که به این آمار حوادثی مانند زله بزرگ هاییتی را می توان اضافه نمود که گاه گفته می شود عمدی و محصول پدیده ای موسوم به هارپ» است.

ریشه یابی زله در روایات

از رسول اکرم(ص) نقل شده است که فرمود: هرگاه پنج چیز شایع شود، پنج چیز در میان شما جاگزین شود، هرگاه شایع شود؛ زله ها ظاهر شود، هرگاه زکات را ندهند، حیوانات بمیرند و هرگاه حکّام در قضاوت جور کنند آسمان باران خود را نگهدارد و هرگاه ربا فاش و شایع گردد، خسف و فرو رفتن به زمین خواهد بود».

باز آن حضرت(ص) فرمود: هرگاه در امّت من ده خصلت ظاهر شود خداوند ایشان را به ده چیز عقوبت کند». گفته شد: یا رسول الله! آن ده خصلت چیست؟ فرمود: هرگاه دعا کم کنند بلا نازل شود، هرگاه صدقات (قرض، هدیه، وقف، مطلق قدم های خیر و انفاقات خیریه) را ترک کنند مرض ها زیاد شود، هرگاه زکات را منع کنند چارپایان بمیرند، هرگاه سلطان جور کند منع باران شود، هرگاه در ایشان بسیار شود، مرگ ناگهانی در ایشان زیاد شود، هرگاه ربا زیاد شود، زله ها زیاد شود، هرگاه به خلاف آنچه خدا نازل فرموده حکم کنند دشمن ایشان بر ایشان مسلط شود، و هرگاه نقض عهد و پیمان کنند خداوند ایشان را مبتلا به قتل سازد و هرگاه کم فروشی کنند خداوند ایشان را به سال های خشک و قحط بگیرد.»

سپس این آیه را تلاوت فرمود: ظهر الفساد فی البرّ و البحر بما کسبت أیدی الناس لیذیقهم بعض الذی عملوا لعلّهم یرجعون؛3 فساد در دریا و خشکی ظاهر شد به سبب آنچه دست مردم کسب کرده تا اینکه بچشاند ایشان را اثر بعضی از آنچه عمل کرده اند، تا شاید برگشت کنند.»4

پیشگویی های زله

بسیاری از انبیا و اولیا از زمان های دور درباره وقوع زله های شدید خبر داده اند که به اجمال بسیار درباره آن سخن می گوییم و از آن جمله در انجیل متّی» چنین آمده است: عیسی در جواب ایشان گفت: زنهار کسی شما را گمراه نکند. ز آن رو که بسا به نام من آمده خواهند گفت که من مسیح هستم و بسیاری را گمراه خواهند کرد و جنگ ها و اخبار جنگ ها را خواهید شنید. زنهار مضطرب مشوید؛ زیرا وقوع این همه لازم است، لیکن انتها هنوز نیست؛ زیرا قومی با قومی و مملکتی با مملکتی مقاومت خواهند نمود و قحطی ها، وباها و زله ها در جای ها پدید آید… آنگاه اگر کسی به شما گوید: اینک مسیح در اینجا یا در آنجا است باور مکنید؛ زیرا که مسیحیان کاذب و انبیای کذبه ظاهر شده، علامات و معجزات عظیمه چنان خواهند نمود که اگر ممکن بودی برگزیدگان را نیز گمراه کردندی. اینک شما را پیش خبر دادم.»5

اشعیای نبی» در رؤیای خود، تکان های عظیمی را در آخرامان مشاهده کرد: اساس و بنیان زمین در حال لرزش است. زمین به شدت در حال جنبش است. زمین تا پایان مانند آدمی مست تلوتلو خواهد خورد و مانند کلبه لرزان خواهد بود… در روز خونریزی بزرگ، زمانی که برج ها واژگون می شوند».6 رسول اکرم(ص) نیز با اشاره به آخرامان فرمودند: زله های بسیاری زمین را در خود خواهد گرفت».7 آن حضرت در جای دیگر، در این باره می فرماید: شما را به مهدی(ع) بشارت می دهم. هنگامی که اختلافات شدید در میان مردم پدید آید و زله های سختی واقع شود او قیام می کند».8 امام صادق(ع) نیز با بشارت ظهور مهدی(ع) در این باره فرمودند: مهدی را به شما بشارت می دهم که پس از پدید آمدن اختلافات در میان امتم و زله های بسیار ظهور خواهد کرد».9 همچنین در جای دیگر فرموده اند: از نشانه های قیام آن حضرت این است که در سالی پر از زله و سرما اتفاق می افتد».10

امام محمد باقر(ع) نیز فرمودند: قائم قیام نمی کند مگر در دوره ترس و وحشت و زمین لرزه ها و گرفتاری و بلایی که گریبان گیر مردم می گردد و پیش از این وقایع، طاعون شیوع می یابد و دوره ای که در میان عرب شمشیری برّان و بین مردم اختلافی سخت و پراکندگی و چنددستگی در دینشان پدیده آمده باشد و در حالشان دگرگونی پیدا شده تا جایی که آرزومند از شدّت آنچه که از هاری مردم و خوردن (درندگی) بعضی پاره دیگر را، که مشاهده می کند شبانه روز آرزوی مرگ می نماید و هنگامی که خروج می کند خروجش در دوران یأس و ناامیدی (مردم) است. پس خوشا به حال آنکه او را در می یابد و از یاران اوست، وای و تمامی وای کسی را که با او مخالفت ورزد و از فرمانش سرباز زند و از دشمنان او باشد» سپس آن حضرت فرمود: او به امری نوین و سنّت و طریقه ای جدید و قضاوتی تازه قیام خواهد نمود که بر عرب گران باشد. کار او جز کشتار (معاند) نیست و توبه هیچ کس را نمی پذیرد و در کار خدا از سرزنش هیچ خرده گیری باک ندارد».11

زله در دمشق، بغداد، مصر

از جمله حوادث آستانه ظهور امام عصر(ع)، رخداد زله هایی بزرگ است که در رأس آنها می توان به زله های بزرگ شام و دمشق اشاره کرد. روایات فراوان و روشنی درباره این زله وجود دارد به گونه ای که برخی از مکان ها و خسارت های آن و حتّی وقت آن را پیش از ورود سپاهیان غربی مشخص می سازد. گرچه از بعضی روایات استفاده می شود که سپاه غرب به هنگام وقوع زله در دمشق به سر می برد. همچنین احادیث، این زمین لرزه را الرجفه، والخسف، و اله؛ تکان شدید، فرو رفتن، لرزش» می نامد. مانند روایتی که از امام باقر(ع) از امیرمؤمنان(ع) نقل شده است که فرمود: وقتی در شام دو گروه نظامی اختلاف کنند، نشانه ای از نشانه های الهی آشکار می شود». پرسیدند: ای امیرمؤمنان آن نشانه چیست؟ فرمود: زمین لرزه ای در شام رخ می دهد که صد هزار در اثر آن هلاک می گردند و این را خداوند رحمتی برای مؤمنان و عذابی برای کافران قرار می دهد. وقتی آن هنگام فرا رسد، نظاره گر سوارانی دارای اسب های سفید و درفش های زرد رنگ باشید که از مغرب روی می آورند تا وارد شام می شوند و در آن لحظات است که فریاد و بی تابی بزرگ و مرگ سرخ فرا می رسد. وقتی آن وضع پیش آمد پس بنگرید فرو رفتن آبادی ای از روستاهای دمشق را که به آن حرشا می گویند. در این هنگام فرزند هند جگرخوار (سفیانی) از بیابان خروج کرده، بر منبر دمشق قرار می گیرد در این بحبوحه در انتظار ظهور حضرت مهدی(ع) باشید».12

بنابر آنچه مرحوم مجلسی آورده، مشابه این حادثه در بغداد نیز رخ می دهد: …سوزاندن مردی از بزرگان بنی عباس در بین جلولا و خانقین، بستن پلی در بغداد نزدیک محله کرخ، برخاستن باد سیاهی در اوّل روز در بغداد و زله ای نیز در آنجا می آید که بسیاری از مردم را در زمین فرو می برد. ترسی بر اهل عراق و مردم بغداد مستولی می شود، مرگ های سریع آنها را از پا در می آورد و آفت به جان و مال و محصول آنها می افتد. ملخ های به موقع و بی موقع می آید و غلّه و کشت و زرع آنها را می خورد و زراعت آنها تقلیل می یابد. دو دسته از مردم عجم به جان هم افتاده، خون بسیاری در میان آنها ریخته می شود».13

و در روایتی دیگر چنین آمده است: چنان که مصر را زله خراب کند، عمان را آب دریا خراب کند، بصره را آتش خراب کند که از آسمان ببارد، دمشق را باد خراب کند، روم را صاعقه از آسمان آید و یمن را درد قولنج هلاک نماید».14 در ضمن حوادث معاصر آشکار شدن دجال» نیز چنین آمده است: آنگاه زله پیدا شود. هیچ منافقی در مدینه نماند الّا آنکه بیرون آید و تابع دجال گردد و مردم آن روز را یوم الخلاص» گویند. امّ شریک عرض کرد، یا رسول الله آن روز مؤمنان کجا باشند؟ فرمود: به بیت المقدس پناه برند. دجال بیابد و آنجا را احصار کند پس حضرت صاحب الامر بر ایشان ظاهر شود».15

باید پرسید آیا به راستی عصر ما در مرکز همه وقایعی قرار گرفته که قرن ها پیش از این روشن بینان با دلتنگی از آن یاد کرده بودند؟

راه رهایی از زله های آخرامان

برای رهایی از زله های بزرگ آخرامان که ناشی از کثرت و وسعت معاصی انسان هاست ظاهراً راهی جز آنچه در انتهای حدیث شریف قدسی لوح» آمده نیست: … با پسرش م ح م د» که رحمتی از برای جهانیان است، به کمال رسانم. وی کمالِ موسی، شکوهِ عیسی و شکیبِ أیوب را داراست. در روزگارِ [غَیبتِ] او یارانم خوار گردند و سرهای ایشان را چون سرهای ِ تُرکان و دیلمیان برای یکدیگر هدیت فرستند. ایشان را به قتل آرَند و بسوزانند و بیمناک، هراسان و ترسان باشند. زمین از خون هاشان رنگین گردد و وای و فغان از نشان برخیزد. اینان اند که براستی دوستانِ من اند. به ایشان هر فتنه کورِ تیره و تار را می رانَم و به ایشان زله ها را می زدایم و بارهای گران و زنجیرها را بردارم. درودهایی از جانبِ پروردگارشان و رحمت بر آنان باد و آنان خود رهیافتگان اند».17

پی نوشت ها:

1. The Universal Almanac, Kansas City, 1993.

2. Deaths in Quackes expected to rise as cities grow Reuter, 3 july 1995

3. سوره روم (30)، آیه 41.

4. جامع الاخبار، ص 509.

5. کتاب مقدّس، انجیل متی، ص 41، باب 24، بندهای 1 ـ 8، 23 ـ 28،29 ـ 37 و 42 ـ 46.

6. کتاب اشعیای نبی، باب 24، بندهای ـ 20 و 25 ـ30.

7. کامل سلیمان، روزگار رهایی، ترجمه علی اکبر مهدی پور، ج1، ح130.

8. روزگار رهایی، ج2، ح1431.

9. مجتبی الساده، شش ماه پایانی، ترجمه محمود مطهری نیا، ص64.

10. همان.

11. غیبت نعمانی، ص 236.

12. بحارالانوار، ج 52، ص 253.

13. مهدی موعود (ترجمه جلد سیزدهم بحارالانوار)، ص 998.

14. العبقری الحسان فی احوال مولانا صاحب امان (المجلد 2، الجزء 2، نجمه 20).

15. تحفـه المجالس، ص 404.

16. ر.ک: پیشگویی ها و آخرامان (مجموعه مقالات)، مقاله آینده نزدیک، فاطمه شفیعی، ص90.

17. إثبات الوصیـه، صص 143، 227 و 230.